Simon KUPER

Propagandaya inanmıyorum… Size palavra söylüyorlar…” yazılı bir pankartı sallayana kadar Rus devlet televizyonunda bir editördü. Avukatı “Hemen Rusya’dan kaçmazsan, mahpuslarda çürürsün” diye uyardı. O da Hudut Tanımayan Gazeteciler’in aracılığıyla 7 araç değiştirerek hududu geçti.

Şimdi Paris’teki bir konutta (Rus lider) Vladimir Putin’in katillerinden saklanıyor. Kıymetli nokta şu: Ovsyannikova’nın kökleri Rus’tan çok Sovyet! 1978 yılında Ukrayna’nın Odesa kentinde, Ukraynalı anne ile bir Rus babanın çocuğu olarak doğdu. Babası doğumdan sonra ölünce, annesi onunla, [Çeçen Savaşı çıkana kadar] Çeçenistan’da yaşadı.

“Normal bir hayatım olmadı”

Rusya’nın özgür lakin kaotik 1990’larında, Ovsyannikova “aşağılanmış ve kalbi kırılmışların sesi olmak” için gazeteci oldu. Ona nazaran, “o vakitler propaganda yapmıyorlar, gerçekleri yazıyorlardı.” “Bugün devlet televizyonlarında çalışanların esasen yüzde 80 ya da 90’ı kendi propagandalarını bile izlemiyordur” diyor Ovsyannikova.

Fox News’taki Amerikalı meslektaşları üzere, [Rus devlet TV çalışanları] yaşlı izleyicileri zombileştiriyorlar! Ovsyannikova, Channel One’da çalışıyordu. “Gazeteci olarak gidecek yer yoktu,” diyor ve ekliyor: “İşi bırakan arkadaşlarımız da bir yere gidemedi. Youtuber oldular ki, biz onlara ‘çakılmış yolcu uçakları’ diye isimlendiriyoruz.”

Propaganda sistemi nedeniyle iki haftada bir çalışıyordu. Bu sayede, sonradan Putinci olan boşandığı kocasından olma iki kızıyla rahatça ilgilenebiliyordu. “Çocukken olağan bir hayatım olmadı. Daima bir yuva inşa etmekle uğraştık. Ne vakit çocuklarıma bırakabileceğim bir yuva kurduk, [Ukrayna] savaş başladı” diyor.

Rusya’yı “1944’ün Almanyası”na benzetti

Ofisteki ekranına Ukraynalı mültecilerin imajları düştüğünde, “Çocukluğumun birebir görüntüleri” diye düşünmeye başlamıştı. Bardağı taşıran son damla ise bir İngiliz gazeteci arkadaşının “Hala Channel One’da mısın?” diye sorması olmuş. O, “Başka dermanım yok. İki çocuğumla yalnızım” deyince arkadaşı “İyiliğin tarafında ol” demiş. İşte sonra o an… Ovsyannikova canlı yayına dalıp protestosunu yaptı. Pekala o altı saniyeye değdi mi?

“Zor bir soru. Zira konutum, ailem, yurdum, her şeyimi kaybettim. 30 yıl sonra yine mülteci olabileceğim hiç aklıma gelmezdi” diyor. Birçok arkadaşı hala vazifelerini sürdürüyor. Ona nazaran savaş vakitlerinde rejimler, askerine, güvenlik görevlilerine ve propagandacılarına bakar.

Çalışma arkadaşları bugüne kadar iki sefer artırım almışlar: Biri savaştan evvel, ikincisi Ovsyannikova’nın protestosundan sonra… Bugün Ukraynalılar ölürken, onun çalışma arkadaşları, toplumsal medyalarında Maldivler, BAE’dan tatil fotoları yayımlıyorlar. Pekala Ovsyannikova’nın anavatanı neresi? Bu soruyu “Normal demokratik dünya” diye cevaplandırıken, bugünkü Rusya’yı da “1944’ün Almanyası”na benzetiyor: “Yıllarca bir utancın içinde yüzecekler.

Kaynak: Dünya